Rozdział XXV

ROZDZIAŁ DEDYKOWANY KINDZE!

Wzdrygnęłam się cicho gdy poczułam silne łapy  mojego psa na brzuchu.Przetarłam małymi piąstkami zmęczone oczy i spojrzałam na zegarek,który wskazywał trzecią nad ranem.Wywlokłam się z trudem z łóżka i pomaszerowałam do łazienki.Przemyłam twarz zimną wodą i wytarłam ją o puszysty,śnieżnobiały ręcznik.Po cichu przymknęłam drzwi i skierowałam się korytarzem do siebie.Zmarszczyłam brwi widząc,że drzwi od pokoju Neymara są szeroko uchylone.Podrapałam się nerwowo po głowie mrucząc coś pod nosem.

Niepewnie weszłam do środka i drżącą dłonią zapaliłam światło,które natychmiast oświetliło pokój. 

Podeszłam do łóżka i odgarnęłam kołdrę,licząc,że pod nią zobaczę śpiącego Neymara. Jednak się myliłam,znowu gdzieś wyparował!

Pokręciłam głową i pobiegłam szybko do swojego pokoju.Wzięłam do ręki telefon i od razu wykręciłam numer chłopaka.Pierwszy sygnał...Drugi sygnał...Trzeci sygnał.I nic...

Spróbowałam jeszcze raz,ale bezskutecznie.Zagryzłam mocno wnętrze policzka i rzuciłam telefon na łóżko.Szybko się przebrałam i wyszłam po cichu z domu.

Zapukałam nerwowo do drzwi mieszkania Oscara.Nie musiałam długo czekać bo już po chwili w progu stanął zaspany Osc,który ocierał dłońmi swoje oczy.Bez słowa go ominęłam i weszłam do środka zdejmując przy tym kaptur ze swojej głowy. 

-Gdzie jest Neymar?-założyłam ręce na piersi i spojrzałam na bruneta,który zamykał drzwi. 

-Jest środek nocy-jęknął cicho-skąd  ja mam to wiedzieć?

-Znika już drugi raz,na całą noc.Jesteście kumplami,na pewno coś ci powiedział!-wybełkotałam z trudem i oparłam się o ścianę.-powiedz szczerze,ma kogoś?

-Co?Nie,Na pewno nie.-pokręcił głową i podszedł bliżej. 

-No to gdzie on jest?-zacisnęłam mocno szczękę czując jak łzy gromadzą się w moich oczach. 

-Ej Laura..nie płacz-wyszeptał i przetarł delikatnie kciukiem mój policzek.-Neymar jest pewnie z Zayn'em...

-Ale gdzie?-szlochnęłam cichutko i wtuliłam się w nagi tors chłopaka. 

-Obiecałem mu,że ci nie powiem-pogłaskał dłonią moją głowę po czym delikatnie musnął jej czubek-ale wiem,że strasznie się o niego martwisz więc zawiozę  cię w jedno miejsce,tylko nikomu ani słowa. 

Zmarszczyłam swoje brwi widząc tłum ludzi,otworzyłam usta ze zdziwienia i spojrzałam na Oscara,który wysiadał ze samochodu. 

-Co tutaj się dzieje?-wskazałam palcem na ludzi stojących na przeciwko nas. 

-Zobaczysz-westchnął i złapał mnie za rękę. 

Ścisnęłam mocniej dłoń chłopaka gdy zobaczyłam pół nagie dziewczyny koło wyścigowych samochodów.

-Oscar,ale..-zająkałam się jednak brunet szybko mi w tym przeszkodził szturchając delikatnie moje ramię.Wyciągnął rękę i wskazał palcem na dwóch chłopaków,którzy stali przy samochodach.

-To robią w nocy-mruknął cicho i pociągnął mnie jeszcze bliżej.

Nie wytrzymałam gdy zobaczyłam jak jakaś dziewczyna obejmuje Neymara i wkłada dłoń pod jego koszulkę.Puściłam dłoń Oscara i szybko ruszyłam przed siebie.

Ustałam na przeciwko bruneta i zacisnęłam swoje wargi,ale  dopiero po kilku minutach zostałam przez niego zauważona.

-Laura?-zmarszczył brwi i odepchnął dziewczynę,która przymilała się do niego.

-Możesz mi powiedzieć co wy tutaj robicie?!-wrzasnęłam i przeniosłam wzrok na Zayna,który natychmiastowo pobladł. 

-Skąd wiedziałaś,że tutaj jesteśmy?-warknął i ścisnął mocno mój łokieć.Syknęłam cicho pod wpływem bólu,który zaczął szybko się  rozprzestrzeniać.Przeniosłam szklisty wzrok na Neymara i otworzyłam drżące wargi.

-P..puść mnie.. 

Brunet natychmiastowo się ode mnie odsunął i zacisnął mocno ręcę.Wzdrygnęłam się mocno gdy poczułam dłoń na moim ramieniu,obróciłam głowę i zobaczyłam...Zobaczyłam tego samego chłopaka,który groził mi we własnym domu kilka tygodni temu.

-To jak Neymar ścigasz się?-zaśmiał się cicho.

Usłyszałam jak chłopak z trudem przełyka ślinę i zaciska mocniej pięści.

-No co jest,wymiękasz?-roześmiał się głośniej. 

-Nie!-warknął i odsunął mnie od tajemniczego chłopaka-wracaj do domu. 

-Ale..ale-zająkałam się i przetarłam szybko swój policzek. 

-Wracaj do domu!-wrzasnął mrożąc mnie wzrokiem,takim samym jak kiedyś... 

-O nie,nie,nie-pokręcił palcem przed twarzą Neymara-jeżeli wygram,a wygram to dostaje twoją siostrę na całą noc.-zatarł swoje dłonie.

CZYTASZ=KOMENTUJESZ!

-----------------

Witam was w kolejnym rozdziale!

Mam nadzieję,że przebieg akcji wam się spodoba..

Czyżby stary Neymar powraca?:oo 

Przekonacie się w dalszych rozdziałach!:))

Do zobaczenia!:*

Rozdział XXIV

W ciszy pomagałam Elizabeth rozkładać talerze na stół.Myślami byłam w innym świecie,zupełnie nie słuchałam tego co mówiła do mnie w tej chwili. 

Przytakiwałam jej głową i lekko się uśmiechałam,to wystarczało.. 

Westchnęłam cichutko i spojrzałam w stronę uchylających się drzwi wejściowych.Momentalnie ulżyło mi gdy zobaczyłam go całego i zdrowego,ale jednocześnie byłam zła,że zniknął na całą noc bez słowa. -Gdzie byłeś?-Elizabeth zarzuciła ścierkę przez ramię po czym dokładnie zlustrowała twarz swojego syna. 

-No...ja..-zająkał się chwilowo poprawiając czapkę na swojej głowie. 

-Rozumiem-zaśmiała się cicho-byłeś pewnie u jakieś dziewczyny! 

Oparłam się o krzesło i dokładnie zlustrowałam twarz Neymar'a,która w tym momencie pobladła. 

-Opowiadaj jaka jest,znam ją?-uniosła delikatnie brew do góry. 

-Mamo..-jęknął i zerknął niezauważalnie w moją stronę. 

Prychnęłam cicho i udałam się szybko do swojego pokoju.

Zamknęłam za sobą drzwi i  położyłam się na łóżku.Przewróciłam się na lewy bok i przymrużyłam szklane oczy.

-Laura...-usłyszałam cichy szept nade mną.

Przetarłam szybko oczy i podniosłam wzrok na chłopaka,który usiadł obok bez słowa. 

-Gdzie byłeś?-podniosłam się do siadu skrzyżnego i oparłam ciężką głowę o dłonie. 

-Przepraszam,musiałem wyjść do chłopaków..-podrapał się po głowie mrużąc przy tym oczy-Harry..Harry ma problem z jedną laską i wiesz..Chcieliśmy mu pomóc. 

-Po pierwsze od kiedy wy i Harry ,po drugie Harry i problemy z dziewczyną?-podniosłam jedną brew i zacisnęłam mocno jasną pościel w dłoni.

-N-no tak-zaśmiał się nerwowo i położył rękę a moim udzie. 

-No to mogłeś chociaż napisać,martwiłam się-prychnęłam i wywlokłam się z łóżka-chodź już na śniadanie. 

Jeździłam widelcem bez celu po białym talerzu,zastanawiając się gdzie był tej nocy,przecież to logiczne,że nie u Hazzy!Ale przecież do niego nie zadzwonię i nie zapytam,chłopacy zawsze chronią sobie tyłki. 

-Dzisiaj zabieram Laurę do kina,grają dobry film.-zatarł swoje dłonie i wziął do ręki szklankę.

Spojrzałam na niego i westchnęłam ciężko.

-Tylko uważaj na nią-uśmiechnął się wesoło mój tata i dokończył jedzenie naleśników.

-Kochanie,wiesz już kto będzie twoją osobą towarzyszącą na naszym ślubie?-mruknęła cicho Eliz spoglądając na chłopaka,który jedynie pokręcił głową. 

-Damy im jeszcze trochę czasu-tata mrugnął okiem w moją stronę i zachichotał cicho.

Uśmiechnęłam się blado i odsunęłam krzesło od stołu,wzięłam pusty talerz do ręki i bez słowa skierowałam się do kuchni.Włożyłam naczynie do zlewu skierowałam się do góry rzucając ciche 'idę się przyszykować' w ich stronę. 

Po trzydziestu minutach niechętnym krokiem udałam się na dół.

Założyłam na stopy białe conversy i zarzuciłam na siebie cienką kurteczkę.Oparłam się o ścianę i zerknęłam z niecierpliwiona na zegarek. 

-Neymar idziesz już?-uniosłam głos i spojrzałam na schody na których pojawił się chłopak.Skinął delikatnie głową i wziął kluczyki z barku. 

Mruknęłam cicho pod nosem i wyszłam z domu.Bez słowa wsiadłam do auta i zapięłam pas bezpieczeństwa. 

-Do kina?-spojrzałam na wsiadającego chłopaka.

-Planowałem gdzieś indziej-zaśmiał się cicho i odpalił samochód.

-To dobrze,nie lubię chodzić do kina-burknęłam i oparłam się wygodnie o fotel.

Wzdrygnęłam się lekko czując zimną dłoń na moim kolanie,zerknęłam kątem oka na chłopaka,który się uśmiechał i pokręciłam głową.

-Oj kochanie..nie bądź już zła!-zaczął jeździć delikatnie kciukiem po materiale-chodzi ci cały czas o tę noc?

-Bingo!-wywróciłam oczami i ścisnęłam mocniej koszulkę w dłoni-nie lubię jak znikasz...

-Już nie będę,obiecuje-wymruczał cicho i zaparkował autem na parkingu. 

Wysiadłam z samochodu i przeniosłam wzrok na plażę,która była kilka metrów od nas. 

-Nie bądź już zła-westchnął ciężko i złapał lekko moją dłoń ciągnąc mnie do przodu. 

-Wiem,że nie byłeś u Oscara-pokręciłam głową i założyłam okulary przeciwsłoneczne na nos. 

-No dobra..-mruknął-musiałem pozałatwiać parę spraw.

-Parę spraw mówisz-zacisnęłam wnętrze policzka i spojrzałam na niego-z jakąś dziewczyną?

-Co?-ścisnął mocniej moją dłoń-przecież doskonale wiesz,że nie zrobiłbym ci tego,przecież się zmieniłem..na lepsze.Poza tym byłem z Zayn'em,jak chcesz to możesz go się zapytać. 

-Z Zayn'em?-zmarszczyłam brwi,a on przytaknął głową. 

Nie ciągnęłam dalej tematu,nie chciałam się z nim kłócić i powiedzmy,że mu w małym stopniu uwierzyłam. 

Usiadłam obok i oparłam głowę o jego ramię.Poczułam  delikatną dłoń na moim policzku,która zaczęła bezwładnie po nim błądzić.Uśmiechnęłam się lekko i zagryzłam swoją dolną wargę. 

-Moja księżniczka-wyszeptał i podniósł mój podbródek,uśmiechnął się delikatnie i musnął czule moje usta.

------------------------

Hej! 

Witam was po długiej przerwie,długo się zastanawiałam i zdecydowałam,że wrócę do tego bloga. 

Mam nadzieję,że ktoś tutaj jeszcze został i będzie czytał. 

No zobaczymy:3

Do zobaczenia kochani!:*